Το νησί της Μαρίας
Το νησί της Μαρίας είναι η Κρήτη, είναι και η Σπιναλόγκα, που φιλοξενούσε την αποικία των λεπρών. Η Ρίτα, που ζει στο Λονδίνο, επισκέπτεται τα καλοκαίρια την κρητικιά γιαγιά της. Σε μια επίσκεψή της μαθαίνει την αποσιωπημένη ιστορία της προγιαγιάς της, η οποία αποχωρίστηκε μητέρα και αδελφικό φίλο, νόσησε η ίδια και βρήκε την αγάπη, το θάρρος και τη δύναμη να προσπαθήσει να γιατρέψει τους αλλοτινούς συντρόφους της στο νησί.
Όταν πήρα Το νησί της Μαρίας, το παιδικό μυθιστόρημα της Βικτώρια Χίσλοπ, ομολογώ ότι μου χτύπησαν καμπανάκια. Ακόμα μια μεταγραφή σε παιδικό ενός επιτυχημένου μυθιστορήματος για ενηλίκους; Περίληψη του πρωτότυπου ή αυτοτελές μυθιστόρημα;
Άλλωστε, η Χίσλοπ δεν είναι η μοναδική που το επιχείρησε. Το έκαναν η Διδω Σωτηρίου με το Μέσα στις φλόγες, η Σώτη Τριανταφύλλου με το Αφρικανικό ημερολόγιο (Πατάκης, 2008), ο Γιάννης Καλπούζος με το Ιμαρέτ, Οι δύο φίλοι και ο παππούς Ισμαήλ (Ψυχογιός, 2015), και αρκετοί ακόμα.
Δεν έχω διαβάσει Το Νησί (2007), ούτε έχω δει την επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά. Και για να πω την αλήθεια, δεν μου λείπουν, γιατί αυτό που διάβασα στέκεται περίφημα!
